مسیر قهرمانی: از کابل تا شانگهای:
طاها که فرزند یک خانواده کارگر است، تمرینات خود را در شرایط دشوار اقتصادی و زیرساخت های محدود ورزشی افغانستان آغاز کرد.
پدر او، کارگر روزمزد، و مادرش خانه دار، تمام پس انداز زندگی را برای حمایت از علاقۀ پسرشان به ووشو هزینه کردند.
کلپ محلی “شیران کابل” که تنها سالنی بدون امکانات استاندارد داشت، نخستین پناهگاه طاها برای تبدیل رؤیاهایش به واقعیت بود.
طاها روزانه ۶ ساعت در سالون بدون سیستم تهویۀ مناسب تمرین میکرد و هزینه تجهیزات را با تدریس ووشو به کودکان محله تأمین مینمود.
در سال ۲۰۲۳، او در رقابت های منطقه ای تاشکند با اختلاف اندکی به مدال نرسید، اما این شکست جریمۀ تلاشش را دوچندان کرد.
رقابت های قهرمانی آسیا در شانگهای با حضور ۳۰۰ ورزشکار از ۲۸ کشور برگزار شد. طاها در دو بخش شرکت کرد:
۱٫ ساندا (مبارزه) با شکست حریفانی از چین، ایران و قزاقستان در فینال، حریف ازبکستانی را در راند سوم با امتیاز کامل (۲-۰) شکست داد.
۲٫ تالو (اجرای فرم) با اجرای فرم “چانگ چوان” امتیاز ۹.۲ را کسب کرد و به مدال نقره دست یافت.
واکنش تماشاگران به اجرای طاها در تالو آنقدر پرشور بود که داوران مجبور به سکوت جمعیت شدند. او در مصاحبه پس از مسابقه گفت:این مدال طلا نه برای من، که برای تمام کودکانی است که در افغانستان با کمبود امکانات ورزشی رؤیاهای بزرگ میبینند.
پایان انتظار ۱۰۲ ساله: از زمان تأسیس اولین فدراسیون ورزشی افغانستان در سال ۱۹۲۳، این نخستین مدال طلای بین المللی در رشته های رزمی است.
موفقیت طاها همزمان با رشد ورزشگاه های ورزشی در افغانستان است (افزایش ۳۸۰٪ پس از ۲۰۲۱) و میتواند موج جدیدی از استعدادها را جذب کند.
کمیته ملی المپیک افغانستان اعلام کرد برنامه “پرواز عقاب ها” برای حمایت از ۱۰۰ نوجوان مستعد در رشته ووشو راه اندازی خواهد شد.
علیرغم این موفقیت، ورزش افغانستان با موانع جدی روبه روست:
۱٫ کمبود بودجه : تنها ۰.۲٪ بودجه دولتی به ورزش اختصاص دارد.
۲٫ زیرساخت های فرسوده: ۷۰٪ سالون های ورزشی نیاز به بازسازی دارند.
۳٫ فقدان مربیان بین المللی: هیچ مربی دارای گواهی جهانی ووشو در افغانستان فعال نیست.
طاها اکنون آماده میشود تا در اکتبر ۲۰۲۵ در مسابقات قهرمانی جهان در استانبول شرکت کند. کمیته المپیک آسیا او را به عنوان “استعداد برتر سال” معرفی کرده و بورسیۀ تمرین در آکادمی ووشو پکن را به او پیشنهاد داده است. اما طاها تأکید میکند:تمریناتم را در کابل ادامه میدهم تا ثابت کنیم افغانستان هم میتواند قهرمان پرورش دهد.
داستان محمد طاها اسحاقی فراتر از یک دستاورد ورزشی است؛ این روایتِ پیروزی اراده بر محدودیت هاست.
در کشوری که کودکانش گاه قربانی خشونت یا محرومیت میشوند ، طاها ثابت کرد افغانستان میتواند قهرمانانی جهانی بسازد.
مدال طلای او نه تنها افغانستان را در نقشه ورزش آسیا تثبیت کرد، بلکه پیامی به کودکان سرزمینش بود:محدودیت های شما، مرزهای رؤیاهایتان نیست.
پایان
