فرشته حمیدی- این روز نخستین بار در سال ۱۹۸۵ میلادی از سوی اتحادیه جهانی زنان نام گذاری شد و هدف آن، برجسته سازی نقش زنان خانه دار در ساختار خانواده و جامعه است.
همزمان با فرارسیدن این روز، شماری از زنان خانه دار در افغانستان از مسئولیت های سنگین خود سخن گفته اند.
سارا نسیم، مادر سه فرزند، در گفت وگو با خبرنگار فرحت نیوز گفت: «نگهداری از خانه و تربیت اطفال، مشکلات خاص خود را دارد، اما من تسلیم مشکلات نمی شوم و می‌خواهم فرزندانم به درستی تربیت شوند. در کنار کارهای خانه، از فرزندان و اعضای خانواده مراقبت می‌کنم.»
مریم حبیبی، یکی دیگر از زنان خانه دار، نیز اظهار داشت: «مراقبت از اطفال و خانواده دشوار است. به نظر من، زن و شوهر باید هر دو برای تربیت فرزندان تلاش کنند و با احترام متقابل، الگوی رفتاری مناسبی برای کودکان باشند.»
در همین حال، کارشناسان اجتماعی بر اهمیت نقش زنان خانه دار در حفظ انسجام خانواده تأکید دارند.
محمد اسحاق وکیلی، کارشناس امور اجتماعی، به فرحت می‌گوید: «زنان خانه دار الگوی اخلاقی و رفتاری برای فرزندان هستند. آنان با ایجاد فضایی امن و محبت آمیز در خانه، سلامت روان خانواده را تقویت کرده و تعادل عاطفی را حفظ می‌کنند.»
در کشوری مانند افغانستان، که بسیاری از زنان به‌جای اشتغال بیرون از خانه، مسئولیت تنظیم امور داخلی و تربیت فرزندان را برعهده دارند، توجه به نیازها و حمایت از آنان می تواند نقش مهمی در تقویت بنیان خانواده و جامعه ایفا کند.
پایان
