روان شناسان بر این باورند که مهربانی نه تنها یک ارزش اخلاقی، بلکه عاملی مؤثر در سلامت روان و روابط اجتماعی است.
جاوید احمد حبیبی، روان شناس به ویژه روز می‌گوید: «مهربانی باعث کاهش استرس و اضطراب می‌شود، احساس خوشی را افزایش می دهد و روابط اجتماعی را تقویت می‌کند. از نگاه روانی، مهربانی فواید فراوانی دارد.»
سید روح الله رضوانی ، روان شناس دیگر، نیز تأکید می‌کند: «مهربانی در شکل گیری صفات اخلاقی مثبت مانند بخشندگی، گذشت، همدلی و شفقت نقش دارد.
افرادی که در زندگی شان روابط صمیمانه و امن را تجربه کرده اند، اضطراب های ناسالم کمتری دارند و بهتر می توانند مرزهای سالم در ارتباطات خود ایجاد کنند.»
در کنار دیدگاه های علمی، مردم نیز از تأثیرات عمیق مهربانی در زندگی روزمره سخن می‌گویند؛ لیلا نظری، باشنده کابل، می‌گوید: «مهربان بودن با دیگران نه تنها به آن ها آرامش و احساس ارزشمندی می‌دهد، بلکه خود ما را نیز به انسان بهتری تبدیل می‌کند. مهربانی نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه بلوغ فکری و قلبی انسان است.»
سمانه یعقوبی نیز باور دارد: «مهربانی به دیگران نشان دهنده‌ی انسانیت ماست. یک رفتار ساده‌ی مهربانانه می تواند روز کسی را روشن کند و قلبی را آرام بسازد.»
روز جهانی مهربانی، مردم را دعوت می‌کند تا فارغ از مرز، نژاد، مذهب یا زبان، با یکدیگر مهربان باشند. در برخی کشورها، این روز وارد تقویم رسمی مکاتب شده تا نسل های آینده با ارزش‌های انسانی بیشتر آشنا شوند.
پایان
