تراب که زاده ولایت لغمان بود، با سبک منحصر‌به فردش در سرودن شعر پشتو، به یکی از نمادهای شعر بومی و خراسانی بدل شده بود.
حضور او در محافل ادبی مردمی، به ویژه در مناطق شرقی کشور، همواره با استقبال پرشور علاقه مندان مواجه می‌شد.
در آخرین حضور ادبی اش در محفل «گل نارنج» که چندی پیش در ننگرهار برگزار شده بود، مطیع الله تراب با خوانش اشعاری درباره وطن، وحدت ملی و دردهای مردم، حضار را به وجد آورد.
این محفل یکی از مهم ترین نشست های ادبی کشور به شمار می‌رود و جایگاه ویژه‌ای در تقویم فرهنگی افغانستان دارد.
با درگذشت این شاعر ملی، جامعه ادبی افغانستان یکی از صداهای مؤثر، صادق و مردمی خود را از دست داد.
پیام های تسلیت از سوی شاعران، نویسندگان و علاقه مندان به فرهنگ بومی از سراسر کشور و حتی مهاجران افغان در کشورهای دیگر منتشر شده است.
تراب نه تنها شاعر، بلکه روایتگر دردهای مردم، صدای مظلومان و مبلغ همبستگی ملی بود؛ صدایی که حالا خاموش شد، اما پژواک آن در حافظه فرهنگی کشور ماندگار خواهد بود.
پایان
