بابه میر، باشنده ی ساحه‌ی ۳۱۵، می‌گوید: «امروز می خواستم به لب جر بروم، اما راننده‌ی موتر شخصی از من خواست ۱۵۰ افغانی برای این مسیر کوتاه پرداخت کنم.»
میر سعید، یکی دیگر از باشندگان کابل، اظهار داشت: «رانندگان از نبود موتر و ناوقت بودن استفاده کرده، کرایه را دو برابر می‌گیرند. اگر کرایه‌ی اصلی ۲۰ افغانی باشد، ۴۰ افغانی مطالبه می‌کنند.»
برخی رانندگان نیز تأکید دارند که باید هر فردی که در لین فعالیت می‌کند، وظیفه‌اش را با وجدان انجام دهد و از مجبوریت مردم سوءاستفاده نکند.
میرزا، راننده‌ی لین ۳۱۵ تا پنجصد فامیلی، گفت: «بعضی رانندگان از نبود موتر در هنگام شام و شب استفاده کرده، کرایه را زیاد می‌گویند. اگر همه وظیفه شان را درست انجام دهند، اعتبار ما خراب نمی‌شود.»
با وجود تماس های مکرر، ریاست ترافیک حاضر به پاسخ دهی در مورد نظارت بر فعالیت تکسی‌ها، افزایش نرخ کرایه و فعالیت موترهای شخصی نشد.
در سال‌های اخیر، با افزایش جمعیت و کمبود وسایط نقلیه منظم در کابل، بسیاری از رانندگان موترهای شخصی وارد فعالیت در لین های شهری شده اند.
نبود سیستم منظم تعیین کرایه نیز باعث شده تا برخی رانندگان نرخ‌ها را به‌صورت خودسرانه تعیین کنند.
پایان
