برخی از آگاهان محیط زیست در واکنش به اعلامیه سازمان اسکان سازمان ملل متحد (UN-Habitat) هشدار داده‌اند که افزایش جمعیت در شهرها ممکن است منجر به:
– آلودگی هوا و خاک
– تولید زباله های جامد و مایع
– کاهش فضای سبز
– فشار بر منابع آبی
طوفان جبران، مسئول تنظیم و کنترل آلودگی‌ها در اداره ملی حفاظت از محیط زیست، با فرحت تأکید کرد: «اگر رشد صنعت و تجارت در تمام ولایات به صورت متوازن مدیریت شود، فشار جمعیتی بر شهرهای بزرگ کاهش خواهد یافت.»
بر اساس اطلاعات سازمان UN-Habitat:
– در سال ۱۹۵۰ تنها ۵٪ جمعیت افغانستان شهرنشین بودند.
– تا سال ۲۰۲۲ این رقم به ۲۵٪ رسید.
– پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۶۰ این رقم به ۵۰٪ افزایش یابد.
با این حال، اداره ملی احصائیه پیش بینی متفاوتی ارائه کرده و می گوید تا سال ۲۰۶۰، جمعیت شهرنشین به ۳۸.۹۷٪ خواهد رسید.
محمدحلیم رافیع، سخنگوی این اداره، در گفتگو با فرحت افزود: «نرخ رشد جمعیت در کابل ۳.۷۸٪، در شهرهای بزرگ مانند هرات، قندهار، جلال آباد، قندوز و مزار شریف ۳.۳۳٪ و در سایر شهرها ۲.۴۲٪ است.»
وزارت شهرسازی و مسکن اعلام کرده است که در تلاش است تا: زندگی آرام و دسترسی به امتیازات شهری را برای شهروندان فراهم کند.
مشکل سرپناه در کابل و سایر ولایات را رفع نماید.
– توسعه شهری را به گونه‌ای مدیریت کند که شهروندان از سرپناه های معیاری و منظم بهره مند شوند.
افزایش شهرنشینی در افغانستان می‌تواند فرصتی برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیرساختی باشد، اما بدون برنامه ریزی دقیق و توجه به محیط زیست، این روند ممکن است به تهدیدی برای پایداری شهری تبدیل شود. هماهنگی میان نهادهای دولتی، بین‌المللی و جامعه مدنی برای مدیریت این تحول، بیش از پیش ضروری به نظر می رسد.
پایان
