عزیز آقا، باشنده ولسوالی سالنگ ولایت پروان، که به تازگی از ایران اخراج شده، در گفت وگو با خبرنگار ما اظهار داشت: «چند سال در ایران کار کردم، اما پس از اخراج، صاحب کار از پرداخت معاشم خودداری کرد. پول گروی خانه‌ام هم در ایران مانده است.»
شکیبا، یکی دیگر از مهاجران اخراج شده، با پنج فرزندش چنین روایت می‌کند: «شوهرم وظیفه بود،مأموران پولیس به خانه آمدند، من و اولادهایم را بازداشت کردند و به کمپ بردند، اموال خانه و پول گروی نزد صاحب خانه ماند.»
در همین حال، عبدالمعروف، جوانی که هنوز در ایران حضور دارد، به خبرنگار ما گفت: «در زمان اجاره خانه، قرارداد به نام شخص دیگری بسته شده بود. حالا برای فسخ قرارداد، همان فرد باید حضور داشته باشد، وگرنه امکان دریافت پول گروی نیست.»
عبدالرازق عدیل، آگاه امور مهاجرت، اخراج شتاب زده مهاجران افغان را بدون در نظر گرفتن تدابیر حقوقی، اشتباهی بزرگ دانسته و می‌گوید: «این روند نه تنها اعتبار کشور میزبان را زیر سؤال می‌برد، بلکه بحران انسانی و اقتصادی برای مهاجران ایجاد می‌کند.
قوانین بین‌المللی مهاجرت تأکید دارند که حتی در فرایند اخراج، حقوق مالی و انسانی افراد باید رعایت شود.»
عبدالمطلب حقانی، سخنگوی وزارت مهاجرین و عودت کنندگان افغانستان، در گفت وگو با فرحت گفت : «نمایندگی های امور مهاجرین در ایران و پاکستان فعال اند و آماده رسیدگی به مشکلات حقوقی افغان‌ها هستند. افراد می‌توانند موضوعات خود را با این دفاتر در میان بگذارند تا بررسی و پیگیری شود.»
روند اخراج اجباری مهاجران افغان از ایران و پاکستان از آغاز سال روان میلادی شدت یافته و هزاران تن به‌گونه جبری به کشور بازگردانده شده‌اند.
پایان
