کابل- نبیل با اشاره به سفرهای اخیر مقامات نظامی و سیاسی پاکستان به واشنگتن و دیدارهای پشت درهای بسته، معتقد است که هم زمانی این تحرکات با «ماست مالی های علنی» در نشست های بین‌المللی نشان دهنده تلاش اسلام آباد برای بازسازی نقش گذشته خود در بحران سازی منطقه‌ای است.
او تأکید می‌کند که شرایط منطقه‌ای تغییر کرده و برخلاف گذشته، کشورهای آسیای میانه، ایران، چین، هند و روسیه نسبت به نیت واقعی پاکستان آگاه شده اند و اجازه نمی دهند افغانستان بار دیگر به میدان بازی استخباراتی تبدیل شود.
نبیل همچنین از تحرکات مشکوک در مناطق مستونگ، ملاکند، باجور و وزیرستان خبر داده که گفته می‌شود محل آموزش واحدهای وابسته به داعش خراسان هستند.
به باور او، پاکستان قصد دارد از این شبکه ها به عنوان ابزار فشار بر طالبان و برگ معامله با واشنگتن و سایر بازیگران منطقه‌ای استفاده کند.
در بخشی دیگر از مقاله، نبیل به واکنش پیش دستانه کشورهای منطقه اشاره می‌کند؛ از جمله ایران، هند و روسیه که در صورت عملیاتی شدن این مراکز، ممکن است دامنه درگیری را به داخل خاک پاکستان منتقل کنند.
او همچنین از احتمال تجهیز طالبان با پهپادهای بدون مارک برای مقابله با این تهدیدات خبر می‌دهد.
وی به افزایش فعالیت های هند، سفرهای محرمانه هیأت های امنیتی چین به کابل و نزدیکی روسیه به طالبان اشاره کرده و این تحرکات را نشانه‌ای از نگرانی قدرت های آسیایی نسبت به نقش بی ثبات کننده پاکستان می داند.
چین نیز پس از حملات مکرر بر اتباع و پروژه هایش در پاکستان، به این نتیجه رسیده که اسلام آباد دیگر شریک قابل اعتمادی نیست.
از منظر داخلی، نبیل وضعیت پاکستان را برای اجرای چنین پروژه هایی نامساعد توصیف می‌کند: بحران اقتصادی، فرار سرمایه، فروپاشی مشروعیت سیاسی، شکاف میان نهادهای نظامی و ملکی، و افزایش حملات تحریک طالبان پاکستان (TTP) همگی نشانه هایی از ضعف فرسایشی این کشور هستند.
او هشدار می‌دهد که ادامه این مسیر ممکن است امنیت سلاح های هسته‌ای پاکستان را به موضوعی جدی در محافل بین‌المللی تبدیل کند؛ به ویژه پس از پایان پرونده هسته‌ای ایران، توجه جهانی ممکن است به سمت خطرات ناشی از بی ثباتی در پاکستان معطوف شود.
در پایان، نبیل نتیجه گیری می‌کند که منطقه دیگر همانند دو دهه پیش نیست و پاکستان نیز دیگر نمی‌تواند با ابزار ترور و سیاست های دوگانه، آینده صلح و ثبات منطقه را گروگان بگیرد.اگر آتش ناامنی شعله ور شود، نخستین قربانی آن، خود پاکستان خواهد بود.
پایان
