شکریه صافی، صاحب کارگاه خیاطی، می‌گوید تجارتش در چهار سال گذشته رو به گسترش بوده است: «در ابتدا با یک لک افغانی فقط بخش آموزشی داشتم، اما حالا بخش تولید و فروش عمده و پرچون را نیز فعال کرده ام و چند نفر دیگر هم با من کار می‌کنند.»
مدینه فقیری، فعال در بخش زراعت و مالداری، از رشد تدریجی و امیدوارکننده تجارتش خبر می‌دهد: «با امکانات محدود شروع کردیم، اما حالا ظرفیت تولید، کیفیت محصولات و بازار ما به طور قابل توجهی گسترش یافته است.»
در مقابل، غنچه گل کریمی، زنبوردار با ۱۷ سال تجربه، از کاهش فروشات در چهار سال گذشته ابراز نگرانی می‌کند: «اقتصاد مردم ضعیف شده، بازار خراب است، اما هنوز هم با مشتریان خود در ارتباط هستیم و امیدواریم با همکاری مشکلات رفع شود.»
شکریه سعادت محمدی، تولیدکننده صنایع دستی و لباس افغانی، نیز می‌گوید: «در چهار سال گذشته پیشرفت چشم گیری نداشتیم، اما فروش آنلاین و لباس های موره دوزی عملکرد خوبی داشته اند.»
مسوولان وزارت صنعت و تجارت به ویژه روز میگویند؛ که بیش از ۵۰ هزار زن در سراسر کشور جواز تشبثات دارند و فعالانه در بخش های مختلف اقتصادی فعالیت می‌کنند.
نورالدین عزیزی، سرپرست وزارت صنعت و تجارت، تأکید کرده است: «هیچ محدودیتی برای کار زنان وجود ندارد. خانم ها در چارچوب اسلامی، شرعی و عنعنات افغانی می‌توانند در سکتور خصوصی، صنعت، حرفه و سرمایه گذاری فعالیت کنند و ما با آنان همکاری می‌کنیم.»
چندی پیش، رئیس عمومی دفتر مقام ریاست‌الوزراء با هیأت مدیره اتاق تجارت و صنایع زنان در ارگ دیدار کرد. در این نشست، نقش زنان تجارت پیشه در توسعه اقتصادی کشور «قابل توجه» ارزیابی شد.
پایان
